ตั้งอยู่ภายในวัดสระกำแพงน้อย ลักษณะเป็นปราสาทก่อด้วยศิลาแลงทั้งหลัง ผังรูป สี่เหลี่ยมย่อมุม มีมุขยื่นออกไปทางตะวันออกเชื่อมต่อกับฐานมีวิหารผังรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า บรรณาลัยก่อด้วยศิลาแลงอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้โคปุระก่อด้วยศิลาแลง ตั้งอยู่ทางตะวันออกมีแนวระเบียงคดล้อมรอบองค์ปราสาททั้งสี่ด้านห่างออกไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือมีสระน้ำรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ากรุด้วยศิลาแลงเป็นขั้นบันไดลงไปทั้งสี่ด้าน และมีบารายขนาดใหญ่อยู่ทางตะวันออกห่างกันประมาณ ๑๐๐ เมตร โบราณสถานแห่งนี้ เป็นอโรคยาศาล หรืออโรคยศาลา (โรงพยาบาล) หนึ่งในจำนวน 102 แห่ง ที่พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 แห่งอาณาจักรขอมโบราณ โปรดให้สร้างขึ้นทั่วราชอาณาจักรในราวพุทธศตวรรษที่ 18 (พ.ศ. 1724 - พ.ศ. 1761) ก่อด้วยศิลาแลง และหินทราย ตัวปรางค์ประธาน ยังค่อนข้างสมบูรณ์ แต่ขาดการบูรณะ ส่วนโคปุระหรือกำแพงแก้วพังทลาย แต่ยังมีองค์ประกอบครบถ้วน ทั้งทับหลัง และโครงสร้างอื่น ๆ แต่ยังไม่ได้รับบูรณะและปรับแต่ง ในปัจจุบันน้ำในสระอโนดาตนี้ถูกใช้ในทำน้ำพระพุทธมนต์ศักดิ์สิทธิ์ในพิธีสำคัญของจังหวัดศรีสะเกษ