ถ้ำสิงห์ เดิมเรียกว่า “ ถ้ำสิงโต “ คุณลุงผวน ศิลปศร เล่าให้ฟังว่า คุณลุงเป็นผู้บุกเบิกตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2500 เมื่อก่อนบริเวณบ้านถ้ำสิงห์เป็นป่าทึบ ป่าดงดิบ ใช้เป็นที่พักของชาวบ้านที่มาหาของป่า เช่น หวาย สมุนไพร สัตว์ป่า ฯลฯ สาเหตุที่เรียกว่า “ถ้ำสิงห์” เพราะที่ถ้ำมีหินงอกหินย้อยที่มีลักษณะคล้ายสิงโตมาก เชื่อกันว่าหินรูปสิงโต นี้มีความศักดิ์สิทธิ์ และเป็นที่เคารพบูชา ของชาวบ้านมาตลอด ในด้านความเชื่อชาวบ้านในชุมชนเชื่อว่า หินรูปสิงโตมีความศักดิ์สิทธิ์ ชาวบ้านจะบนบานศาลกล่าวในสิ่งที่ต้องการและมักจะได้ในสิ่งที่บนบานไว้ เมื่อเป็นเช่นนั้นชาวบ้านก็จะนำของมาแก้บน สัตว์ที่นิยมนำมาเซ่นไหว้สมัยก่อน ได้แก่ ลิง ค่าง บางคนจะมีการยิงปืนถวายแล้วแต่ว่าบนบานไว้ว่าจะนำสิ่งใดมาแก้บน ชาวบ้านในชุมชนนี้ส่วนใหญ่จะโยกย้ายมาจากภาคกลาง และภาคตะวันตก เช่น จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จังหวัดเพชรบุรี จังหวัดราชบุรี อีกส่วนหนึ่งเป็นคนในท้องถิ่นดั้งเดิมและชาวเกาะสมุย ในตำบลถ้ำสิงห์ จึงมีการผสมผสานของวัฒนธรรม ระหว่างภาคกลางกับภาคใต้ ทั้งภาษาพูด อาหาร การละเล่น ประเพณี และความเชื่อ แต่ระยะเวลาเกือบครึ่งทศวรรษที่ชุมชนแห่งนี้ตั้งขึ้นก็ช่วยหล่อหลอมให้วัฒนธรรมทั้ง 2 สาย ผสมผสานกันจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน