วัดศรีบุญเรือง สร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2450 โดยแต่เดิมนั้นมีชื่อว่า "วัดหมากแกง" และได้เปลี่ยนชื่อเป็น วัดศรีบุญเรือง ในปี พ.ศ. 2490 ที่นี่จัดเป็นวัดที่มีความสวยงาม สะท้อนผ่านสถาปัตยกรรมอันทรงคุณค่า ดังเช่นศาลาและวิหารที่มีหลังคาลวดลายฉลุสวยงามตามศิลปะผสมผสานแบบกรีกรามัญ ในปัจจุบันวัดศรีบุญเรืองมีพระครูอนุสรณ์ ปัญญาคุณ (เขมรินทร์) เป็นเจ้าอาวาส ซึ่งท่านได้จัดให้มีการบรรพชาสามเณร หรือปอยส่างลองของเยาวชนไทยใหญ่ เพื่อให้เด็ก ๆ เหล่านี้ได้ศึกษาวิชาสามัญและพระพุทธศาสนา โดยมีผู้มีจิตศรัทธาให้การสนับสนุนอยู่เสมอ ไฮไลต์น่าชม ศาลาหลังใหญ่ สร้างตามแบบศิลปะไทใหญ่ หลังคาซ้อนเป็นชั้น ๆ ตามแบบฉบับของไทใหญ่ ใช้เป็นทั้งวิหาร กุฏิ และศาลาการเปรียญ ภายในมีภาพเขียนเป็นเรื่องพระเวสสันดรชาดก ทั้งหมด 12 กัณฑ์ ฝีมือช่างชาวพม่า พระอุโบสถ ขนาดไม่ใหญ่นักเนื่องจากมีพื้นที่จำกัด ทว่าอุโบสถหลังนี้มีหลังคาฉลุลวดลายสวยงาม ภายในประดิษฐานพระประธานแบบพม่า โดยจะเปิดให้เข้าชมเป็นบางครั้ง พระพุทธรูปหยกขาว เป็นพระพุทธรูปที่ทำจากหยกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ขนาดความสูง 6 ฟุต 9 นิ้ว ฐานกว้าง 48 นิ้ว แกะสลักจากเมืองมัณฑะเลย์ ประเทศพม่า ในปี พ.ศ. 2549 แล้วอัญเชิญมาประดิษฐานที่วัดศรีบุญเรืองแห่งนี้ เพื่อเฉลิมพระเกียรติในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชทรงครองราชย์ยาวนานที่สุดในโลก