เป็นวัดสำคัญที่บรรดาเกจิพระเครื่องรู้จักกันดี เพราะมีสุดยอดพระเป็นหนึ่งในชุดเบญจภาคี ที่เรียกกันว่า “พระนางพญา” ที่มีการพบกรุพระเครื่องครั้งแรก ในปี พ.ศ.2444 และในปี พ.ศ.2497 โดยพระนางพญานั้นเป็นที่เลื่องลือถึงความศักดิ์สิทธิ์และมีชื่อเสียงในด้านเมตตามหานิยม โดยเฉพาะสำหรับสุภาพสตรีที่เป็นนักปกครองและหัวหน้างานที่ต้องดูแลลูกน้องจำนวนมาก ทั้งนี้ มีความเชื่อกันว่าหากผู้ใดมีพระนางพญาไว้ในครอบครัง จะทำให้ผู้ใต้ปกครองนั้นรู้สึกยำเกรงประดุจนางพญา อนึ่งมีผู้สันนิษฐานว่าผู้ที่สร้างวัดนางพญาคือ พระนางวิสุทธิกษัตริย์ เอกอัครมเหสีของสมเด็จพระมหาธรรมราชา(ขุนพิเรนทรเทพ) ซึ่งเป็นพระมารดาของสมเด็จพระศรีสุพรรณกัลยา สมเด็จพระนเรศวรมหาราช และสมเด็จพระเอกาทศรถ คราวที่สมเด็จพระมหาธรรมราชาเสด็จมาครองเมืองพิษณุโลกในฐานะราชบุตรเขตของสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ พระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาในระหว่างปี พ.ศ. 2091 - 2112 เหตุที่เรียกว่า วัดนางพญา นั้นเป็นเพราะพระนางวิสุทธิกษัตริยืทรงประทับที่เมืองพิษณุโลกด้วยศักดินาแห่งพระนางสูงกว่าคนทั้งปวงในเมืองฝ่ายเหนือ เปรียบเหมือนนางพญาผึ้งซึ่งเป็นใหญ่กว่าผึ้งทั้งปวง จึงน่าจะเป็นที่มาของชื่อว่า "วัดนางพญา" นั่นเองครับ