ที่นี่คือวัดเงี้ยว(ไทใหญ่) แห่งแรกในเมืองเชียงใหม่ที่สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าอินทวิชยานนท์ เมื่อปี พ.ศ. 2426 โดยหม่อมบัวไหล พระสนมเชื้อสายไทใหญ่ และชาวไทใหญ่ที่ได้อพยพมายังเชียงใหม่ และด้วยบริเวณที่ตั้งของวัดนั้นมีต้นเป้าซึ่งเป็นสมุนไพรจำนวนมาก จึงตั้งชื่อวัดขึ้นว่า "วัดป่าเป้า" ภายในวัดป่าเป้ามีสิ่งที่น่าชมหลายอย่าง อาทิ พระธาตุที่มีลักษณะแบบไทใหญ่ พิพิธภัณฑ์ชาวเงี้ยว และราว ๆ เดือนเมษายนของทุกปี ทางวัดจะมีการจัดประเพณีปอยส่างลองหรือบวชลูกแก้วของชาวล้านนา และยังมีโรงเรียนสอนภาษาไทใหญ่ให้แก่เด็ก ๆ ในละแวกนั้นอีกด้วย แต่เดิมนั้นวัดป่าเป้าแห่งนี้เป็นคุ้มเก่า หรือวังเก่าของพระเจ้ากือนาธรรมิการาช เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ในเชื้อเจ้าเจ็ดตนสมัยนั้น หลังจากพระองค์ได้สวรรคตไปแล้ว ได้มีการนำพระศพ ของพระเจ้ากือนาเข้าไปในเมืองทางด้านกำแพงตรงข้ามวัดพราหมณ์ ซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดป่าเป้าทุกวันนี้ เพื่อทำพิธีแต่งการฌาปนกิจของพระเจ้ากือนั่นเอง หลังจากนั้นวัดแห่งนี้ได้ถูกทิ้งร้างจากการติดพันศึกสงครามจนมีสภาพทรุดโทรม และได้รับการบูรณะขึ้นใหม่ในสมัยพระเจ้ากาวิละ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ในอดีต