ตั้งอยู่ตำบลบ้านใหม่ จากหลักฐานจารึกแผ่นเงินที่พบบริเวณรอยแตกตรงคอระฆังของเจดีย์องค์ใหญ่ภายในวัดทำให้ทราบว่าวัดนี้สร้างในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยนายเสือ หรือ พระเกรียงไกรกระบวนยุทธ วัดเก่าแก่ที่สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ราว ๆ ปี พ.ศ. 2424 โดยมีการเริ่มสร้างเจดีย์ขึ้นก่อนจากนั้น จึงมีการสร้างตัววัดขึ้นตามมาจนเสร็จสมบูรณ์และท้ายที่สุดกรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานสำคัญของชาติเมื่อวันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2525 โดยภายในวัดประกอบด้วยสิ่งที่น่าสนใจ ดังนี้ เจดีย์องค์ใหญ่ 1 องค์ เจดีย์องค์เล็ก 2 องค์ วิหารพระพุทธบาท อุโบสถและหอระฆัง พระเจดีย์องค์ใหญ่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และพระอรหันตธาตุ จากคำบอกเล่าของผู้ใหญ่สมัยก่อนเล่าว่า วัดนี้เคยเป็นวัดที่เจริญระดับหนึ่ง แต่ต่อมาได้มีสภาพทรุดโทรมลงขาดการบูรณะปฏิสังขรณ์ จนปี พ.ศ. 2472 พระครูอรุณรัศมี (พิน) ได้ย้ายจากวัดสัมปทวน มาเป็นเจ้าอาวาสที่วัดเจดีย์แห่งนี้ และได้ทำการบูรณะวัดขึ้นใหม่จนมีสภาพสวยงามดังที่เห็นในปัจจุบัน