ความเดิม เดิมชื่อว่า วัดก้นกึ่ง ไม่มีหลักฐานว่าสร้างขึ้นเมื่อใด เนื่องจากมีฝูงช้างเข้ามาหาอาหารกินและได้ใช้งางัดพระพุทธรูปที่มีอยู่มากมายภายในวัดจนหน้าคว่ำลงฐานพระยกขึ้น จึงเรียกขานกันไปว่า วัดก้นกึ่ง ตามภาษาล้านนา แต่สันิษฐานกันว่าสร้างสมัยพระเจ้าติโลกราช ต่อมาพม่าเข้ามารุกรายอาณาจักรล้านนาไทย ทำให้บ้านเมืองเสียหาย ประชาราษฏร์เดือดร้านหนีกันกระจัดกระจายไป ทำให้วัดเป็นวัดร้าง จนกระทั่ง พระเจ้ากาวิละกู้อิสรภาพคืนมาได้และปราบดาภิเษกเป้นเจ้าเมืองเชียงใหม่ ต่อมาได้ยกทัพไปตีเชียงแสนและได้กวาดต้อน ชาวเชียงแสนมาและให้พญาชมภูเป็นหัวหน้านำราษฎรเชียงแสนที่ต้อนมา ไปอยู่ที่บริเวณ บ้านยางเนิ้ง (อำเภอสารภีในปัจจุบัน) จึงหักร้างถางพง สร้างบ้านเรือน ตั้งถิ่นฐานกัน จนพบวัดร้าง 2 วัด จึงทำการบูรณะและตั้งชื่อใหม่ คือ ทางเหนือเป็นวัดพญาชมภู ส่วนวัดทางใต้เป็นชัยภูมิที่ดีเพราะเป็นที่ดอนเป็นเนินสูง จึงตั้งชื่อว่า วัดศรีดอนมูล ตั้งแต่นั้นมา