“วัดไผ่ล้อม” วัดชื่อดังและสวยงามอีกแห่งหนึ่งของเมืองนครปฐมตั้งอยู่ไม่ไกลจากพระปฐมเจดีย์ ทำให้เดินทางง่าย มีนักท่องเที่ยวแวะเข้ามาทำบุญอยู่บ่อยๆ เมื่อก่อนที่บริเวณนี้ก็ร้างผู้คน ดงไผ่ขึ้นหนาทึบกลายเป็นที่สงบร่มเย็น พระภิกษุผู้แสวงหาธรรมหลายรูปต่างจาริกมาวิเวก ปักกลบำเพ็ญสมณธรรม ชาวบ้านในละแวกใกล้เคียงเห็นว่า สถานที่บริเวณนี้สมควรตั้งเป็นสำนักสงฆ์ จึงได้อาราธนาพระภิกษุจากวัดพระปฐมเจดีย์มาจำพรรษาเป็นครั้งคราว เมื่อมีภิกษุมาจำพรรษามากขึ้น ผู้คนก็มาอยู่อาศัยมากขึ้น ทำให้ป่าไผ่ที่เคยหนาทึบได้ถูกชาวบ้านหักล้างถางฟันจนหมด เพื่อไปทำที่อยู่อาศัย จะมีหลงเหลืออยู่บ้างก็บริเวณรอบๆ วัดเท่านั้น จึงกลายเป็นที่มาของชื่อวัดว่า “วัดไผ่ล้อม” ในเวลาต่อมา