ผมเป็นนักเดินทางอย่างแท้จริง เพราะตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะต้องเดินทางให้ครบทุกจังหวัดของประเทศไทย ตอนแรกประเทศไทยมีเพียง 73 จังหวัด เมื่อ 30 ปีก่อนผมไปมาครบแล้ว ต่อมามีการเพิ่มอีกสามจังหวัดผมต้องไปทุกจังหวัดเป็นรอบสองเมื่อ 20 ปีที่แล้ว และมีการแยกอีกจังหวัดเป็น 77 จังหวัด ผมจึงกลับไปเดินทางรอบประเทศอีกครั้ง เมื่อ 10 ปีที่ผ่านมา
แต่เมื่อมีการแข่งขันฟุตบอลลีกของประเทศไทย ผมจึงตั้งเป้าหมายใหม่ว่าจะเดินทางไปดูฟุตบอลทุกจังหวัดโดยการขับรถมอเตอร์ไซค์ ตามความตั้งใจจึงเริ่มเดินทางอีกครั้งในช่วงปีใหม่ 2563 ทริปแรกขับมอเตอร์ไซค์ไปกระบี่ พังงา ภูเก็ต แล้วกลับมาสุราษฎร์ธานี ไปได้ทริปเดียวก้อต้องบินไปโตเกียวเดือนกุมภาพันธ์ สุดท้ายอดไปเพราะโควิด19
ผมต้องหยุดเดินทางและไม่สามารถเข้าชมเกมแข่งขันฟุตบอลได้เพราะต้องแข่งในระบบปิด แต่เมื่อเปิดให้เข้าชมเกมได้ตั้งแต่ 1 ตุลาคม 2564 ที่ผ่านมา และได้พบกับแอปทริปไนซ์เดย์ ผมจึงลองจัดทริปดูบอล จากสุราษฎร์ธานีไปประจวบคีรีขันธ์ทันทีเพราะมีฟุตบอลทีมที่ผมเชียร์ลงเตะที่สนามสามอ่าวในวันเสาร์ที่ 2 ตุลาคม เวลา18.00 น.
การชมเกมในสถานการณ์โควิดเป็นเรื่องยุ่งยากเอาการ เริ่มจากซื้อตั๋วต้องมีผลการฉีดวัคซีนครบสองเข็ม คิดว่าซื้อตั๋วแล้วเข้าสนามคงไม่ต้องตรวจอะไรมาก เอาเข้าจริงต้องแสดงบัตรประชาชนพร้อมใบรับรองการฉีดวัคซีนด้วย และที่สำคัญต้องตรวจวัดอุณหภูมิพร้อมใส่หน้ากากด้วย
ผมขับรถจากสุราษฎร์ธานีตั้งแต่เช้าไปถึงสนามสามอ่าวบ่ายสามโมง รับตั๋วที่จองไว้และเข้าไปดูเสื้อผ้าที่ร้านของสโมสร แล้วไปที่พักอากาศดีมากๆแต่พอถึงเวลาที่จะไปดูเกมฝนตกหนักจนน่าตกใจว่าจะมีโอกาสได้ดูฟุตบอลหรือเปล่า ผมจึงเดินทางไปสนามฝนยังคงตกอยู่จนต้องใส่เสื้อฝนไปนั่งดูเกมระหว่าง พีที ประจวบ กับ บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด
ฝนตกตั้งเริ่มแข่งจนใกล้จบเกมฝนจึงหยุด ผลการแข่งขัน ประจวบเปิดบ้านพ่ายบุรีรัมย์ไป 0:2 นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเขียนบล็อกผิดพลาาดประการใด ขออภัยด้วยนะครับ
